Mustafa Kuleli

Dijital aktivizm, yurttaş gazeteciliği, gayrimerkezileşme... Şimdilik bazılarımıza uzaydan gelmiş gibi görünen bu kavramlar, aslında hayatımıza çoktan girdi bile.

Arap Baharı’nın ilk günlerinde bir daha çıkmamak üzere kamuoyu gündemine yerleşen bu kavramlar, Wall Street’i işgal et eylemlerinde de en çok kullanılan sözcüklerdendi.

Peki, dünyanın önemli bir bölümü, müthiş bir altüst oluş...

‘Yeni medya düzeni’ diye bir laf var, duymuşsunuzdur. İnternetle, gelişen teknolojiyle, bilişimle ilgili bir şey... Şimdilerde ise sık sık AK Parti’nin muma çevirdiği ‘medyalama’ ortamı için kullanıldığını duyuyorum bu lafın. Üzülüyorum. Çünkü ‘uluslararası toplum’ gibi ‘yeni medya düzeni’ sözünde de geleceği görüyorum. Ve komünistler...

Günlerden pazar.

O derin duygusallığı, rafineliği ve ‘Yeni Türkiye’nin aurasını yakalamış, robe de chambre’ımı giymiş, iPod'umda Marlene Dietrich’in inanılmaz güzel sesi eşliğinde tam Martell konyağımı avucumda ısıtıyordum ki telefon çaldı.

Arayan İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya Önder’in Basın Danışmanı Sarphan Uzunoğlu’ydu...

Sarphan’la tanışıklığımız taa geçen...

İzmir’de, Karaburun’dayım bir haftadır. Ege denizinin içinde bir yarımadada, memleketimdeyim…

Bizim burada insanlar çok içer. Biliyorum, bir dolu yer için böyle şehir efsaneleri söylenir. ‘Nüfusa göre en çok içki tüketilen yer’ bazen Edirne olur bazen Keşan, bazen Lüleburgaz, Konya, İzmir ya da Bursa.

Kimisi...

Bu yılki Eurvison’un reytingine baktım, çok düşük. Geçen yıllarla kıyaslanmayacak kadar düşük. Bu müthiş şovu, bu büyük televizyonculuk olayını izlememiş kimse. Hâlbuki içinde renk var, ses var, eğlence var, heyecan var… Neden izlenmemiş?

‘Bizimkiler futbolu değil, takımlarını, hatta takımlarını da değil, kazanmayı seviyorlar…’ Bizim Mithat (Sözmen) Televizyon’da haftanın maçlarını değerlendirirken...

Başbakan malum, tanrıya inanan, muhafazakâr değerlerle yetişmiş, tutucu bir insan. Geçenlerde, “bunlar aksırıncaya, tıksırıncaya kadar içiyor!” dedi ya, bilinçaltı yine bir anda ortaya dökülüverdi, aslında iyi de oldu…

Şimdi, her koşulda AK Parti Hükümetini desteklemesi gerektiğine inandırılmış bazı şaşkınlar, ortalarda dolanıp, hafif de utangaç...

Benim Ahmet Kaya’nın müziğiyle tanışmam, O hayatını kaybettikten sonra oldu. Gariptir, daha önce hiç dinlememiştim. Kaya öldükten sonra arkadaşlarım o kadar üzüldü ki, ‘kimdir bu adam’ diye merak ettim, kasetlerini almaya başladım. Ve çok sevdim. Özellikle de ilk albümlerini: Ağlama Bebeğim, Acılara Tutunmak, An...